Dinsdag 23 oktober, Blue Sheep en stad (met 4 filmpjes)

Het voelt alsof we hier al een week zijn, maar we zijn nog niet eens op de helft...!  Vandaag hebben we inkopen gedaan bij Blue Sheep en was er tijd om de stad in te gaan. Maar eerst nog even over gisteren. Nadat de blog geschreven was zijn we nog even de stad ingegaan en maakten een filmpje met een indruk van Chengdu in de avond. Je vindt het hier. 

Terug naar vandaag. Na het ontbijt (ietwat saai aan het worden) gingen we naar de winkel van Blue Sheep om inkopen te doen. De winkel van Blue Sheep ligt in een wijk die (zoals veel stukken in Chengdu) volop in ontwikkeling is. Twee jaar geleden was er een grote bouwput tegenover de winkel. Nu is men enorm de hoogte ingeschoten met een nieuwe wolkenkrabber. Het werken in de bouw gaat hier wat anders dan in Nederland. Twee mannen waren (zonder beveiliging) al klauterend langs de steiger op ongeveer de 12e verdieping de steiger aan het afbreken... 

Doordat de bouw van een metrostation intussen wel klaar is, komt er meer publiek langs de winkel. Ook nu was het druk in de winkel, niet alleen doordat er al vroeg klanten kwamen, maar ook omdat diverse vrijwilligers aan het werk waren. Ray zelf (de oprichtster van Blue Sheep) was druk omdat ze een interview met een krant uit Beijing moest voorbereiden. Tussen alle drukte door lukte het Karin om prachtige artikelen uit te kiezen en kon ik her en der wat hulp bieden binnen Blue Sheep. Het was leuk om het team van Blue Sheep te kunnen verrassen met Nederlandse chocolade en stroopwafels. Zelf dronken we een kopje thee met appelcakeje en daarna was het tijd om te vertrekken. 

Weer thuis gekomen stalden we de aankopen even uit. Kijk alvast maar of er iets bij is voor je ;-) De ruimte in onze koffers op de terugweg begint al aardig vol te raken...

We hadden nog een heel stuk dag over en wilden naar een park. De parken in Chengdu zijn eigenlijk de enige mogelijkheid voor mensen die zich buiten willen ontspannen in de stad. In die parken is vaak allerlei activiteit (leuk om te kijken) en er zijn theehuizen. Zie hier een filmpje. We gingen naar een park waaraan we eerdere jaren goede herinneringen hadden overgehouden. Direct toen we in het park aankwamen zagen we een typisch tafereel voor parken in China: een flinke groep volwassenen (mannen en vrouwen) die op de muziek aan het dansen is volgens een (voor hen) heel bekend patroon. Vrij simpele bewegingen die een beetje het midden houden tussen ochtendgymnastiek en ballet. Het is heel populair in China en misschien heb je het gezien in de documentaires van Ruben Terlouw. We liepen verder en zagen bij een vijver een groep fotografen staan. Eentje wees waarom ze daar stonden: vlakbij was een ijsvogel heel goed te zien. Hij dook telkens het water in om een visje te vangen en ging dan weer op een rietstengel zitten. We maakten een filmpje er van en hopelijk kun je het daar op zien. Kijk hier!

We zochten een theehuis uit waar we lekker konden zitten met thee en pelpinda's. Thee krijg je als theebladeren in glazen en met een (flinke) thermoskan met heet water. Je schenkt de thee telkens bij en als je die te sterk vindt gooi je het gewoon op de grond (!). Als je daar zit komen er om de paar minuten mensen bij je langs die iets van je willen. Bedelaars die erg aandringen (sommigen blind of ernstig gehandicapt), maar ook oorschoonmakers (ja, je leest het goed, dat is in China heel gebruikelijk. Men maakt dan met een hele set aan kleine instrumentjes je oor tot diep van binnen schoon. Het schijnt prettig en gezond gevonden te worden, maar wij hebben er geen ervaring mee). Verder komen er masseurs langs. Maar tussendoor zit het heerlijk rustig op zo'n plekje... 

Met wat nieuwe energie gingen we verder in het park en konden Blue Sheepie nog even laten kennismaken met Bonsai bomen. We kwamen bij een groep mensen die aan het schilderen waren. Daar kwamen we in gesprek met de schilders en hun schilderdocent. Die sprak enkele woorden Engels (minder dan wij Chinees spreken), maar toch lukte het ons samen om een heel gesprek te hebben over wat ze aan het doen waren, hoe lang wij waren (hét onderwerp natuurlijk) en hoe oud onze ouders waren. Erg leuk om zo in de praktijk wat Chinees te kunnen oefenen, waarbij we merken dat we veel meer kunnen dan 2 jaar geleden, maar ook merken dat we nog heel veel moeten leren. Het staat op film, kijk hier.

Over de rest van de dag is niet zoveel te vertellen. We hebben Sheepie nog wel even kennis laten maken met panda's, want Chengdu is de stad van de panda's. 
We doen rustig aan en hebben ons voorbereid op het vroege vertrek morgenochtend voor de reis die we gaan maken tot (waarschijnlijk) zaterdag. We moeten voor 7 uur de stad uit zijn omdat Ray (die rijdt met ons naar Xichang) op woensdag niet in de stad mag rijden, maar daarover schrijf ik hieronder nog iets. We gaan met Ray en Vuguo op stap en (als alles goed mag gaan) komt de volgende blog uit een gebied hier zo'n 9 uur rijden vandaan. Overigens ben je dan nog steeds in dezelfde provincie... China is groot!

Nog even over het verkeer en taxi's: gewoon omdat het zo typerend is voor deze grote steden. Om de enorme overvloed aan auto's in de stad in te perken hebben veel mensen een bepaalde dag in de week dat ze niet met de auto mogen rijden in de stad. Je zou het niet zeggen, want het verkeer is ondanks dat enorm druk. Er rijden alleen al tienduizenden taxi's. Waar je ook kijkt, je ziet eigenlijk altijd taxi's in het straatbeeld. 

Taxi's zijn een heel prettig vervoermiddel. Het is ongelofelijk goedkoop (voor een rit van 10 minuten betaal je omgerekend een euro) en buiten de spits heb je vrijwel altijd binnen een minuut een taxi die je kunt aanhouden. Voor afstanden waarbij het OV niet echt handig is, of als we bagage bij ons hebben nemen we graag een taxi. De chauffeurs spreken eigenlijk nooit Engels en er zijn er die niet kunnen lezen, of geen westerse tekens kunnen lezen. Dan kun je dus op de kaart op je telefoon aanwijzen waar je heen wilt, maar ja... dat kan hij weer niet lezen... Uiteindelijk lukt het altijd wel. De chauffeurs schijnen vrijwel geen specifieke opleiding te hebben (een rijexamen stelt hier niets voor) en dat is vaak aan de rijstijl te merken. Zie je iemand die (misschien) in de weg staat/rijdt, dan ga je hard toeteren zodat ze vast wel aan de kant gaan. Dat kan gerust ook gedaan worden bij een overstekende oudere op een zebrapad... Anderen rijden wel beschaafder en al met al is het voor ons een handige manier van vervoer. Maar morgen hebben we het nog beter: Ray rijdt zelf (en dat hebben we vaker meegemaakt) naar Xichang en we hebben er erg veel zin om daar producenten te ontmoeten. De plaatjes en verhalen zullen zeker volgen. Erg leuk om te merken hoeveel mensen de blogs lezen en bedankt voor alle reacties!