Vrijdag 26 oktober, boer, school, Relevant Art shop

Ha ha, en weer beginnen we de blog te schrijven in de auto. We komen net bij een bezoekje aan een school vandaan en rijden nu stapvoets terug naar het hotel in Xi Chang. De afgelopen dagen beviel het wel goed als we ’s avonds al een stukje tekst klaar hadden van de blog, dus ook nu gaan we in de auto aan de slag. Naast mij zit Vuguo hard te lachen om de grappen die Mx aan het maken is. Wat is het bijzonder om zo een paar dagen op stap te zijn met mensen die we eigenlijk nauwelijks kennen, maar die zo vertrouwd aanvoelen. Dank dank!

Vanmorgen startte met het beste ontbijt, voor westerse begrippen, dat we hebben gehad tot nu toe: er was veel fruit, cake, thee, zelfs geroosterd brood met aardbeienjam. En natuurlijk was er ook van alles te krijgen aan warm eten, maar daarvoor leven we nog niet lang genoeg hier om dat te waarderen. We ontbeten samen met Ray, en dat was een fijn moment om even te praten over wat we allemaal meemaken en hoe het is voor haar.

Iets na tienen kwam Vuguo. Ray en ik hadden nog even wat fruit gekocht om cadeau te geven aan de mensen die we zouden gaan bezoeken. Leerpunt voor ons: klompen en chocola is leuk, maar fruit of pakken melk zijn nuttiger. Een volgende keer nemen we beiden mee (don’t worry, we zullen geen melk of fruit meenemen vanuit Nederland. Dat is hier goed en goedkoop te krijgen). We reden Xi Chang uit, kwamen langs een groot meer waar toeristen heenkomen om te wandelen en te chillen. Wij niet, wij reden door en kwamen in een dorp. Dat dorp zag er aanzienlijk netter en minder arm uit dan waar we gister waren. De economische standaard is er ook hoger en de laatste jaren is die ook omhoog gegaan. Ray wilde hier graag heen om te kijken wat de hulp en de investeringen die Blue Sheep hier heeft gedaan een aantal jaren geleden heeft opgeleverd. Er zijn in dit dorp een veertig tot vijftig toiletten gebouwd, er is hun geleerd hoe kippen te fokken en een paar boeren willen zich meer gaan toeleggen op toeristen. Ze willen proberen, met advies van Blue Sheep, om toeristen naar hun dorp te krijgen zodat de hele gemeenschap daar van kan profiteren. Maar daarvoor moet er wel aan een aantal voorwaarden voldaan worden, bijvoorbeeld qua hygiëne. Ray had met hen afgesproken om langs te komen met toeristen, wij dus, om uit te proberen wat zij daar nu al in voor elkaar zouden kunnen krijgen. Wij waren dus de proefmonsters. Tot nu toe wilden de dorpelingen nooit betaald worden voor de maaltijden die ze voorzetten, maar Ray had met hen afgesproken dat we nu zouden betalen voor de lunch.

We werden ontvangen door allervriendelijkste mensen. Ze lieten eerst hun kippenstal zien en de laatste kippen die ze nog hadden. De rest was verkocht, in de winter is het te koud voor de kuikens die zij één dag oud, kopen. Daarna liepen we een rondje door het dorp en de velden er om heen. Ze legden veel uit over hoe ze werkten en Ray liep er tevreden bij, want het was allemaal een stuk beter dan de laatste keer dat zij er was. Het dorp en de velden erom heen waren een prettige plek om te zijn. De zon scheen, lekker temperatuurtje, vriendelijke mensen, mooie omgeving….het was echt toeristisch. En het was allemaal zo rustig, geen haast, niks snel snel snel. Er werd alle tijd genomen om rond te lopen, uit te leggen, foto’s te maken. Ook hier trok het wel weer aardig wat bekijks, die ‘Amerikanen’. En ook hier barstten kleine kindjes uit in huilen maar hielp een zakje pepernoten om iets van vertrouwen te wekken. Maar de mensen waren allemaal heel vriendelijk.

En nog even een opmerking voor de mensen die (niet) van spinnen houden….hier zaten grote, mooi gekleurde spinnen, met lijven van enkele centimeters en grote webben. Die wil je liever niet in je huis hebben…Maar ik zag ook een koninginnenpage, dus dat zegt iets over het klimaat hier. In de winter is het hier niet heel koud, rond de 10 graden, soms iets kouder, in de zomer is het iets van 35 graden. De bergen om het dorpje heen zijn ruim 2000 meter hoog en daar is het veel kouder. (In het dorp waar we gister waren, Zhao Jue, is het ’s winters een stuk kouder, dat ligt hoger in de bergen. Daar hebben we gister ook onze jas niet uit gehad, zelfs binnen in de huizen houd je je jas aan).

Er werden natuurlijk veel foto's gemaakt. Deze was wel de leukste...duidelijk te zien dat ze de lengte van Mx nog niet helemaal in hun systeem hebben zitten.

Kijk hier voor een filmpje over deze omgeving!

Nadat we hadden rond gelopen, gingen we naar het huis van één van de boeren. Ray vertelde dat dit huis vrij nieuw was en ook speciaal is ingericht om gasten te kunnen ontvangen. Daar hebben we een echt lekkere maaltijd gehad, in Yi-stijl, want ook deze mensen horen bij het Yi-volk, net als Vuguo. Het was een heel gezellige maaltijd met, behalve de eigenaars van het huis ook nog anderen erbij die op de een of andere manier betrokken zijn bij de plannen om toeristen te kunnen ontvangen. Tegen het eind van de maaltijd kwam de dochter van de gastheer en vrouw met een verhit hoofd binnen. Zij wilde ons nog graag ontmoeten, speciaal Ray, die zij kende van vroeger. Het was een alleraardigst meisje van 13 of 14 jaar, dat ook graag haar engels wilde uitproberen, maar ook heel bescheiden was in hoe goed ze dat sprak. Na de maaltijd moesten er natuurlijk allemaal foto’s worden gemaakt in verschillende samenstellingen, en ook hier konden we goed onze Nederlandse cadeautjes kwijt. We werden hartelijk uitgenodigd om zeker nog een keer te komen, dan zouden ze het echt goed doen qua maaltijd. Maar dit was al heel goed. Ray had nog een discussie met hen over het betalen van de maaltijd, wat echt niet mocht, want het was nog niet goed genoeg. Dan zie je wel echt een verschil in cultuur: wij werden gezien als vrienden en die betalen niet voor de maaltijd…

We verlieten dit dorp een beetje later dan de bedoeling was, want we hadden nog een afspraak bij een school. Maar doordat we al later waren, was de school er nog wel, maar de kinderen waren al vrij. Dat was jammer, want die klassen vol met kinderen hadden wel mooie foto’s opgeleverd denk ik. We werden gastvrij ontvangen en mochten de klaslokalen zien en ook de ruimtes waar de leerkrachten aan het werk waren. Deze school heeft iets van 15 lokalen en geeft les aan ruim 1000 kinderen. Nee, dit is geen typefout. Dus als je leerkracht bent en je leest dit, reken dan eens uit hoeveel leerlingen er in je klas zouden zitten…..Op de foto zie je de lokalen, die zijn kleiner dan onze lokalen en staan propvol met tafels en banken. Op het bord staat geschreven hoeveel leerlingen er in de klas zitten, verdeeld in het aantal meisjes en jongens. 50 tot bijna 70 leerlingen in één klas is heel gewoon. De directeur liet zien dat ze niet iets nieuws hadden ingevoerd deze week: een overzicht waar alle leerlingen op staan en waar met vlaggetjes op staat aangegeven hoe ze hebben gepresteerd op gehoorzaamheid, hygiëne, gedrag.

Wat ik interessant vond om te weten was hoe ze, in zulke grote klassen, omgaan met kinderen die moeilijker leren of die juist heel goed kunnen leren. Daar hebben ze wel aandacht voor, voor beide groepen en ze proberen de leerkrachten daar ook in te onderwijzen. De goede leerders mogen hun medeleerlingen helpen en de zwakkere leerlingen worden extra geholpen en er wordt ook met hun ouders gesproken over hoe ze hen kunnen helpen. Het was boeiend om hier even rond te mogen kijken….

Zo, we hebben het hotel bereikt, parkeren in de parkeergarage gaat wat lastig, er staat een andere auto voor de ingang. Dus met wat gedraai en gewacht komt de auto op de goede plek terecht. Nu eerst eten en dan inkopen doen bij Vuguo! (18.35 nu)

Zo, en nu is het 22.56. Nadat we bij het hotel aankwamen hebben we even de spullen naar binnen gebracht en zijn daarna lekker gaan eten bij een restaurant vlakbij, lekkere schotels met groenten, kip, pinda’s. Heerlijk. Toen was het tijd om te gaan shoppen bij Vuguo….Relevant Art spullen kopen. Vuguo heeft een kamer in een appartement waar ze al haar spullen kan opslaan, maar waar ze zelf niet (meer) woont. Daar hebben we mooie stapels spullen gekocht, ook producten die gemaakt zijn door de vrouwen waar we gister op bezoek zijn geweest. Dat is mooi om te doen!

En nu zijn we moe van weer een intensieve dag. Blog schrijven en slapen! Morgen gaan we nog even naar een markt hier in Xi Chang en daarna terug naar Chengdu.