Donderdag 25 oktober. Op pad langs de vrouwen van Relevant Art (video's in de map!)

Eerst even een bedankje voor alle dagelijkse reacties en privé mailtjes. We zijn daar heel blij mee en het is voor ons totaal onverwacht dat er zoveel meelezers/meelevers zijn. Fijn en gaaf om te weten dat er rond de 100 mensen elke dag de blog lezen en het motiveert ons om er dagelijks tijd voor te maken.

Het hotel waar we vannacht bleven was erg luxe vergeleken met waar we in Chengdu zijn. Even voor de relativering: dit hotel kost ongeveer 35€ per nacht, maar daarvoor heb je dan ook wel een zachter bed dan we gewend waren en een heerlijke douche. Dat hielp mij (Marnix) om weer wat fitter te worden en we konden vanochtend gewoon op stap. Helaas verliep de start vanaf de parkeerplaats van het hotel niet zo goed. Ray raakte per ongeluk een motor die tegen een auto aanviel waardoor schade ontstond. Gelukkig kon Vuguo ons helpen in de communicatie over de schade. De eigenaar van de auto was nog niet gevonden, maar we zouden later gebeld worden.

Wij gingen intussen naar de plek net buiten de stad waar een dorpje is waar Vuguo geboren is. Een deel van haar familie woont er en een aantal van de vrouwen die werken voor Relevant Art. Als je het dorpje inrijdt waan je je nog veel meer in een andere wereld dan in Chengdu. Zie hier voor het filmpje hiervan. Op straat scharrelen varkens, ganzen en kippen rond. De huizen zijn klein en armoedig. Sommige huizen hebben geen elektriciteit. We proberen te begrijpen hoe deze mensen leven, hoe ze hun dagelijkse leven vorm geven, maar dat is best lastig. De manier van leven is zo eenvoudig, armoedig, rommelig (vinden wij), dat we ons er geen goed beeld van kunnen vormen hoe ze dat doen. Kijk zelf maar de foto’s en filmpjes. Woorden die we gebruiken hebben een Nederlandse, ‘eerste wereld’ inhoud en dat past hier echt niet.

Bij het huis van haar broer troffen we familie en een aantal van de vrouwen die voor Relevant Art werken. Er waren ook kleine kinderen bij die eerst enorm verlegen waren. Maar nadat Karin ze een paar zakjes pepernoten gaf (nee, het is niet nodig om hier als Sinterklaas en Zwarte Piet verkleed te gaan, de mensen staren je toch al aan alsof je van Mars komt) was het ijs gebroken en begonnen ze in het Yi tegen haar te praten, maar ja… dat spreken wij al helemáal niet. De vrouwen hadden een paar kippen geslacht, want ze waren eten aan het voorbereiden als lunch voor ons. Hun kleding, de tanige gezichten bij de volwassenen en de poppige kinderen zorgen dat we maar blijven foto’s en video maken.  We gingen even naar hun keuken toe. Dat is een apart gebouwtje van 3 bij 5 ofzo, waar heel wat zakken aardappels lagen en allerlei ondefinieerbare dingen. Een aanrecht of kookplaat hoef je niet te verwachten. In het midden stond een grote pan, een beetje wokachtig qua vorm, doorsnee 8o cm. Met daaronder een vuurtje. In de pan stond een pan rijst te stomen. Twee vrouwen zaten daar vlak bij kip te hakken (waar een bak ingewanden naast stond) en aardappels te schillen.

Alles is hier anders en we blijven ons verbazen hoe dingen kunnen bestaan. Als we bijvoorbeeld in het stadje wachten (omdat Ray en Vuguo naar het hotel terug moesten voor de schadeafwikkeling) zien we om ons heen allerlei mensen (vooral vrouwen en kinderen) op straat zitten praten. En ook vandaag zien we weer beduidend meer kinderen op straat dan in Chengdu, al zijn het nu vooral de kleintjes. Er wordt wel lief mee omgegaan.

Uiteindelijk is het gelukt te onderhandelen met de eigenaars van de auto die beschadigd was doordat de motor er tegen aan viel. Ray vertelde dat vooral de dame die erbij hoorde nogal rare eisen had: er moesten hotelkosten betaald worden want als de ‘schade’ hersteld werd moesten zij in een hotel. En er moest een offer (kip) gebracht worden aan iets want een beschadigde auto bracht ongeluk. Uiteindelijk werd het een geldbedrag.

Toen gingen we terug naar het dorp. De maaltijd was klaar. Wij gingen in de ‘keuken’ op plastic krukjes zitten en de schalen werden op de grond neer gezet. In de schaal met kip zat ook duidelijk herkenbaar kip. Niks filetjes of nette kippevleugeltjes, gewoon herkenbare poten waar de kip een paar uur geleden nog op rondliep en twee koppen. Maar ook de bouten lagen erin en die waren prima lekker te eten!

Nadat wij klaar waren ging de groep vrouwen eten (die normaal gesproken echt niet kip eten op zo’n dag) en liet Vuguo ons het huis zien waar zij als kind gewoond had. Tja, en dan wil je beschrijven dat dat aan een weggetje ligt van modder en dat omhoog loopt en waar het gelukkig droog was. Wat zie je dan voor je? Nou, maak er maar iets minder fraais van. Maar de mensen leven daar dus wel. O ja, en een wc hebben ze niet, dat doen ze …. overal. En toch, voor Vuguo is het wel ‘gewoon’ al leeft ze nu in de stad.

De vrouwen waren intussen klaar met eten en gingen ons laten zien hoe ze naaien en borduren. Gezellig op de stoep met een groepje, kletsen, de kleintjes de borst geven, en weer borduren. En zo produceren ze echt heel veel materialen, die Vuguo van ze koopt en wij weer van Vuguo.

En natuurlijk hebben we ook hen cadeautjes gegeven. Klompjes? Hè? Dat past niet, grapten ze, maar ze vonden het wel leuk. De repen chocola die we gaven werden door een klein meisje bemachtigd, die liep er later lekker mee rond.

We hebben daarna nog twee andere adressen bezocht in hetzelfde dorpje, van vrouwen die ook naaien voor Relevant Art. Ze vonden het bijzonder geloof ik om ons te ontvangen en lieten zien wat ze maakten. De eerste vrouw woonde met haar man en zoontje in een ruimte van niet meer dan vier bij vier meter en voor de afwisseling netjes ingedeeld. Een douche hebben ze niet, douchen doen ze soms bij haar schoonouders iets verderop. Deze ruimte was dus het hele huis, waarbij een groot plastic zeil het plafond was. Haar man was er ook, hij had geen werk. Iets verderop in hun steegje zaten wat vrouwen te naaien en te spinnen, dat hebben we ook maar even bekeken.

Daarna vertrokken we naar de schrijnendste woonplek van vandaag. Een kamer van drie bij drie, donker, propvol en heel rommelig, waar twee bedden in stonden, huisvestte op dat moment een moeder met anderhalf been (sorry, maar zo was het gewoon) en twee kleine kindjes (van een paar maand en net een jaar?). Maar ze wonen daar met 7 mensen: ouders en 5 kinderen. Ongelooflijk! Daar word je echt verdrietig van als je mensen in zulke armoedige omstandigheden ziet leven. Buiten de deur stond een jongetje van 2 a 3 jaar, met wie geen contact te krijgen was. Zijn gedrag klopte niet. We hebben heel veel kinderen gezien en als kinderen spelen, dan weet je dat het wel goed met ze gaat. Spelen ze niet, dan klopt dat niet. Dit jongetje stond steeds maar aan zijn duim te voelen, steeds dezelfde beweging. Echt triest om te zien. Helpen wil je op zo’n moment. En dat kan dus door van Vuguo producten te kopen die door deze moeder zijn genaaid en waardoor zij weer iets geld heeft om aan haar gezin te besteden.

Het was indruk-wekkend, deze dag. Moeilijk in woorden te vangen. We zijn er beiden ook wel erg door aangeraakt. Wat een verschil is er toch in levenswijze en leefomstandigheden. Zitten wij hier weer in een lekkere hotelkamer, hoe zit dat laatste gezinnetje erbij, hoe slapen ze met 7 mensen in 2 bedden in die schuur-achtige omgeving? Heel bijzonder dat we via Vuguo kunnen helpen, en dat niet alleen voor het leven in het hier en nu. Gebed helpt!

Wij zijn nu weer terug in XiChang. Ik moet er zelf steeds wel even over nadenken: waar zitten we nu eigenlijk? Maar we zitten hier nu twee nachten. We hebben net nog avondeten genoten samen met Ray, Vuguo en een vriendin van haar. Morgenochtend gaan we naar een boerderij waar Blue Sheep ontwikkelingswerk heeft gedaan, ’s middags gaan we een school bezoeken waar Blue Sheep ook heeft geholpen en ’s avonds gaan we inkopen doen bij Vuguo.

Mx heeft een wonderlijk goede dag gehad. Hij werd niet lekker wakker, veel pijn in zijn hoofd. Maar na een lange, hete douche, voelden z’n spieren beter aan en was hij fit genoeg om mee te gaan. Wilskracht is ook een sterke kracht. Gaandeweg voelde hij zich steeds beter. Dankbaar!!

NB. Voor je beeldvorming: bekijk de videootjes in de map 'Video's' van vandaag.