Zondag 13 oktober - Van Domburg tot Hutong

Domburg? Waarom Domburg in de dagtitel? Lees verder, het was weer een dag met verrassende verrassingen.

8 uur stond de wekker en daar was ons lijf het niet mee eens. Wat? Eruit om 2 uur 's nachts? Ja, en dan ook op de Chinese manier ontbijten, met lekker veel warm eten, inclusief bonen en worst voor de Engelse gasten. Maar voor Karin waren de witte geroosterde boterhammen met jam beter om mee te starten, zo 'vroeg' op de dag.

Deze dag begon met een bezoek aan een internationale kerk in Beijing. We waren via via met deze gemeente in contact gekomen. In China is het verboden dat buitenlanders en Chinezen in dezelfde kerk samenkomen. Er zijn daarom veel (vaak Engelstalige) kerken voor buitenlanders. We hoorden over een andere gemeente in Beijing waar meer dan 100 nationaliteiten samen komen. 

Het lukte de goed plek te vinden: ergens in een groot gebouwencomplex op de zoveelste etage was een zaal die elke zondag als kerk wordt ingericht. Er waren enkele tientallen mensen en we werden hartelijk verwelkomd.  Het blijft mooi en bijzonder om op allerlei plekken in de wereld mensen te ontmoeten die je niet kent maar met wie je verbonden bent door je geloof. De dienst was vrij traditioneel, met een mooie liturgie. Presbyteriaans, Anglicaans? Maakt niet uit, het was goed daar te zijn en ook samen het avondmaal te vieren. 

Na afloop werden we uitgenodigd om mee te gaan lunchen ergens. Dat is heel gebruikelijk in die gemeente om te doen op zondag. We hadden in Nederland al contact gehad met één van de gemeenteleden, met wie we sowieso al hadden afgesproken elkaar te ontmoeten na de dienst en met haar en nog zo'n 15 volwassenen en een paar kinderen gingen we naar een restaurant in de buurt, waar ze gerechten uit de provincie Yunnan serveren. Lekker! Het was erg boeiend om met deze mensen te spreken. Sommigen woonden net in Beijing, anderen waren er al jaren en nog weer anderen waren er geboren en getogen. Het is heel interessant maar ook wel verwarrend om met hen over de huidige situatie voor Christenen in China  te spreken. Iedereen heeft zijn eigen ervaringen, meningen en gedachten daarover. En China is zo'n groot land, wat 2000 kilometer verderop gebeurt kan heel anders zijn dan wat in je eigen mega-stad de situatie is. En in één van die gesprekken ging het over Domburg! We maakten kennis met een van oorsprong Duitse vrouw, die al vanaf haar zevende jaar in Domburg op vakantie ging, eerst met haar ouders en nu ook met haar eigen gezin. Zodra ze hoorde dat wij uit Nederland kwamen wilde ze even kwijt dat ze zulke prachtige herinneringen aan Domburg had! Zij vertelde dat ze Domburg steeds mondainer vond worden, de kneuterigheid verdween steeds meer, dat vond ze jammer. Maar dit jaar waren de golven erg goed ;)  Raar om zo ver van huis over iets uit ons eigen land te praten..

We hebben ook uitgebreid gesproken met de vrouw met wie we in Nederland al contact hadden gelegd. Haar schoonvader was houtbewerker geweest, van  wie producten werden verkocht in Blue Sheep. Hij maakte vooral christelijke taferelen, zoals kerststalletjes, de Ark van Noach en Het Laatste Avondmaal. Hij is 72 en is gestopt met het maken van kleinere producten. Hij bewerkt nog wel hout, maar alleen voor zijn eigen hobby. Hij is nu bezig met een werkstuk van 6 meter lang, met allerlei Bijbelse taferelen. Toen we vroegen of er nog houtsnijwerk van hem te koop was, vertelde ze dat er nog wel wat is en dat dat verkocht wordt in een klein winkeltje waar ook andere christelijke producten worden verkocht. We kregen daar het adres van en het telefoonnummer van de eigenaar, want het zat midden in een 'hutong'. Daarover straks meer!

Na de lunch liepen we met de groep naar buiten. Argh! Flinke regen....Wij moesten wel een eindje lopen voor we bij de metro waren en bij de weg waar het restaurant aan stond kwamen niet veel taxi's langs. We vroegen aan de Duitse vrouw of zij een straat in de buurt wist waar veel taxi's langs kwamen. "O, let's use Didi!" Voor we het wisten stonden zij en haar man, iemand die oorspronkelijk uit Shanghai komt maar inmiddels over de hele wereld werkzaam is geweest, voor ons een taxi te regelen via Didi, zeg maar de Chinese Uber. O, helaas, geen taxi's in de buurt, alleen als je je bod verhoogde. Nou, dan doen we dat toch, besloten ze in een seconde. En voor we goed en wel bekomen waren van de verrassing stond de taxi al voor onze neus, heel vlot! Letterlijk binnen enkele seconden nadat ze de rit besteld had! We stapten hen bedankend en nog een beetje verdwaasd dat het zo snel ging. Toen riep de man nog even dat het al betaald was, dus opletten dat de chauffeur je niet nog eens laat betalen....en weg waren we. Haha, dat was weer eens zo'n verrassend moment!

Met de taxi hadden we ons laten afzetten bij een metro-station waarmee we makkelijk naar ons hotel terug konden. Daar kon Mx nog een 'unieke' foto maken van Karin in een metro... Dat ging zo: de metro komt vaak, maar is ook eigenlijk altijd druk en vol. Terwijl Karin al instapte dacht Mx nog een andere deur in te kunnen. Dat ging niet en daar gingen de deuren al dicht. Kans dus voor een 'unieke foto' ;-) 

En omdat het toch over de metro gaat: het nieuwe krukje blijkt ook in de metro prima bruikbaar om een extra zitplaats te creëren. Erg handig ;-) 

Na een héérlijke middagdut was het inmiddels zo'n 17.00 uur. Met de bus gingen we erop uit, op weg naar de eerder genoemde hutong. Blijf opletten, bus 20 van de halte waar je nu bij staat rijdt alleen vanaf 23.00 uur! Oke, dan lopen we 30 meter verder op, even een voetgangers brug over, naar een andere opstapplek. Bij de hutong gekomen kwamen we in een stukje Beijing dat nieuw was,  voor ons dan, want een hutong is juist oud. Wat een verschil met het winkelcentrum van gisteravond! Geen wonder, een hutong is een traditionele woonwijk, vaak ommuurd en die wijk bestaat uit nauwe straatjes, waaraan kleine huizen staan, meestal maar 1 woonlaag hoog. Daar zijn er heel veel van in Beijing, en ze zijn zo 700 jaar oud. Zonder onze kaarten-app zouden we heel moeilijk het adres hebben kunnen vinden, maar nu liepen we er vlot heen. Wat een leuke buurt! Zoveel te zien: kleine restaurantjes, kleine zaaltjes waar mensen teken- of kalligrafeerles kregen, boekwinkeltjes, theezaakjes, vage winkeltjes van sinkeltjes,....naar zo'n buurt willen we nog wel eens gaan als we meer tijd hebben. Nu hadden we als doel het winkeltje te vinden van Kevin (de westerse naam die deze Chinese man zichzelf had gegeven), waar het houtsnijwerk te koop was. We vonden het straatje waar het moest zijn, maar het winkeltje niet en dus belden we Kevin. Oeps, de winkel was gesloten. Maar hij kwam eraan, binnen 5 minuten zou hij er zijn. We voelden ons wel een beetje schuldig dat iemand nou voor ons op moest komen draven, maar binnen de kortste keren stond Kevins vrouw voor ons en liet ons binnen in een klein winkeltje, met een tweede woonlaag. Gaaf! Allemaal handwerk, prachtige gemaakt! Veel schilderijtjes met Chinese Bijbelteksten, maar ook het houtsnijwerk was ruim aanwezig. We hebben wat inkopen gedaan waarna het winkeltje weer werd afgesloten. Heel bijzonder.

In de buurt hebben we ons avondeten genuttigd, ook weer in een mooi pandje, dat wel een tweede zaakje kan beginnen in Nederland qua stijl. Het zag er een beetje industrieel uit, modern oud. En lekker rustig. Waar we gisteravond genoten van alle herrie, het geschreeuw en de drukte om ons heen, genoten we nu toch ook wel van de rustige sfeer. En het eten wat erg lekker! Op de terugweg kwamen we nog langs een prachtige wijk, waar we onszelf dwongen om er niet verder in te lopen, we wilden het qua inspanning niet al te bont maken. 

Zo, wat een dag weer. Wat is het heerlijk om hier te zijn, mensen te ontmoeten en samen te genieten van alle indrukken. En we genieten ook van de contacten met jullie, lezers! Dank voor jullie lieve, bemoedigende, meelevende reacties. En we weten van de stille genieters, die niet een reactie plaatsen. Prima! Dank voor je betrokkenheid!

NB. Sheepie mocht nog even kijken bij andere dieren. Bij de ingang van het hotel zit een vijver met vissen. Als je bij hun vijver komt staan komen ze als een kudde naar je toe gezwommen. Beetje hongerig? Zie de foto!

Een klein filmpje bij vandaag over de prachtig verlichte gebouwen vind je hier.