Woensdag 23-10: Chengdu als toerist

Vandaag was onze laatste complete dag in Chengdu (voorlopig..). We beginnen al met het schrijven van de blog ’s ochtends vroeg. Onze nacht was verrassend goed. Kennelijk kun je aan allerlei omstandigheden wennen. Er is veel lawaai van buiten: getoeter van auto’s, zware voertuigen, iemand die met veel lawaai een metalen rolluik opensmijt, geschreeuw van mensen naar elkaar, allerlei alarmpiepjes die niets lijken te zeggen en onbekende geluiden die we niet thuis kunnen brengen. Het bed is hard. Maar toch: beiden prima geslapen (Karin het laatste stukje van de nacht met oordopjes). Misschien ook wel omdat we al langer geleden eens hebben gezegd: het is een keuze hoe je reageert op de omstandigheden. Vergeleken met ons comfortabele leven zou je zeggen dat het hier oncomfortabel is: een douche die te laag is / veel spettert en naar beneden glijdt op de stang, de vloer die niet schoon is waardoor je niet op sokken/blote voeten moet lopen, water uit de kraan kan niet gedronken worden, weinig toiletpapier, toiletpapier mag niet in de wc gegooid worden etc... Maar het is allemaal zo relatief. Er zijn massa’s mensen voor wie dit zou voelen als een hotel-suite. Uiteraard wereldwijd, maar ook in China. Vorig jaar nog waren we bij een vrouw die met haar 5 kinderen op een paar vierkante meter woont, zonder toilet, zonder douche. Tegelijkertijd: China heeft honderdduizenden miljonairs. Het aantal groeit naar 1 miljoen miljonairs toe. In de top 10% van rijkste mensen in de wereld komen meer Chinezen voor dan Amerikanen, was gisteren in het nieuws in Nederland.

China heeft de afgelopen jaren wel veel programma’s gestart ter bestrijding van armoede. Daar is enorm veel geld in gestopt. Officieel mogen er in 2020 geen arme mensen meer zijn. Maar wat is armoede? De definitie (hoorden we gisteren) is officieel: een jaarinkomen van minder dan 4500 RMB. Dat is omgerekend nog geen 600€. Een heel eenvoudig flatje kost al gauw 700 RMB per maand. De uitersten zullen vermoedelijk nog lang blijven bestaan.

Als we uit ons hotelraam kijken is het straatbeeld inmiddels vertrouwd geworden, maar ‘gewoon’ is het niet, vergeleken met Nederland. Er staan een paar taxi’s scheef langs de weg over de ‘fietsstrook’ (die eigenlijk levensgevaarlijk is om echt op te fietsen, veel mensen fietsen uit veiligheid op de stoep). De politieagent bij de wachtpost aan de overkant van de straat loopt met zijn bijna 2 meter lange wapenstok zijn meters heen en weer voor de wagen met de schermen waar de camerabewaking wordt gedaan. Er steekt een man met een rolstoel over. Dat is een vrij bijzonder beeld: je ziet erg weinig rolstoelers op straat. Een paar boeddhistische monniken lopen voorbij. Een flink fietsbellende man komt langs met op zijn schouder bezems en andere schoonmaakmiddelen. Bijna acrobatisch zoals hij er mee kan fietsen.   

Karin heeft alle spullen die we bij de diverse producenten hebben gekocht uitgestald om ze in te gaan pakken. Het is best veel geworden… Misschien hebben we nog een extra koffer nodig. Vandaag staat verder op het plan: afscheid nemen bij Blue Sheep ( o ja, en ons ontbijt nog kopen, er zit daar een bakker die echt lekker brood (ja.. brood) maakt; de stad in om nog wat inkopen te doen en vanavond samen eten met een groep vrienden.

---

Intussen is het 21:46. We zijn net terug van het eten met de vrienden. Dat was erg gezellig en lekker! ( Er was de vraag of we Chinese kruiden meenemen naar Nederland. Hoeft niet, mag misschien ook niet eens, maar die kun je in Nederland in de Chinese toko’s goed krijgen). Leuk om met 12 Chinese vrienden uit eten te zijn. Een aantal van hen spreekt enigszins of redelijk Engels. Het leverde veel taalwisselingen op. We praatten veel over verschillen tussen Europa/Nederland en China. De schaalgrootte is onvergelijkbaar. In hun stad Chengdu wonen ongeveer net zoveel mensen als in heel Nederland. Niemand van de groep was ooit in Europa geweest. Een enkeling was China wel uit geweest naar andere Aziatische landen. Het beeld over Europa is dat het erg duur is voor Chinezen en dat Nederland bekend is om haar voetbal (ai…. En wij zijn nu juist niet van die voetbalfans…). Dat je vanaf ons huis in zo’n 2 uur in Duitsland bent en in 20 minuten in België; dat er in Europa 44 landen zijn; dat je bij onze douane forse boetes betaalt als je met namaakartikelen van grote merken aan komt; het is allemaal verbazingwekkend voor hen. Het was gezellig en er is veel gelachen. Mx heeft voor het eerst in zijn leven een grap verteld in het Chinees: het was een grapje dat onze docent Chinees ons vertelde om uit te leggen hoe belangrijk het is om de tonen van Chinese woorden goed uit te spreken omdat het tot grote vergissingen kan leiden. Het gaat zo: er was eens een Nederlandse toerist die in Chengdu kwam. Hij wilde de panda’s in Chengdu zien en vroeg in het Chinees aan de taxichauffeur: waar zijn de Xiōngmáo? De taxichauffeur keek hem verbaasd aan en zei: wij hebben geen Xiōngmáo! De toerist was nu ook verbaasd en roept in het Nederlands geërgerd uit: hoe kan dat! Ik kom helemaal naar Chengdu toe en nu zegt u dat er geen panda’s zijn?

De man had echter de tonen niet goed gezegd. Xiōngmáo betekent: borsthaar. Panda is Xióngmāo. De taxichauffeur hoorde de man dus zeggen: waar zijn uw borstharen. Aziaten hebben meestal geen borsthaar, dus antwoordde hij dat.  (Het verschil in de tonen wordt aangegeven met de streepjes boven de lettergrepen.)  

Dít is ons gelukkig niet in het echt overkomen, maar het overkomt ons wel regelmatig dat we de tonen nét niet goed gebruiken en de ander ons helemaal niet begrijpt. Daarin is Nederlands dan toch wel makkelijker…

We namen afscheid van de groep en hopen ze zeker later weer te ontmoeten.

De rest van de dag is volgens plan verlopen: vanochtend gingen we nog even langs Blue Sheep om afscheid te nemen van Ray en het aanwezige personeel. Er bleek nog een aapknuffel te zijn gevonden, dus we konden er nog 1 extra in slaan. Ze zijn populair…

In de buurt liepen we nog even over een marktje. Er was van alles te koop, ook dieren:...

’s Middags zijn we naar een winkelgebied gegaan waar een heel grote boekhandel zit. Er stonden wat boeken op de verlanglijst, maar ze bleken ze allemaal niet te hebben. We dwaalden nog wat rond in het winkelgebied. Zo’n beetje de kalverstraat van Chengdu: veel grote winkels, enorme schermen, veel (te) dure merkwinkels. Niet echt ons favoriete gebied, maar wel boeiend om weer eens te zien. Er reed deze keer een robotbewaker rond: een rondrijdende robot met allerlei camera’s waarmee de politie toezicht op het gebied houdt. Na wat zoeken lukte het ons om een lekkere lunch te vinden:

We besloten per metro naar een wijk te gaan in het Noorden van Chengdu, waar we eerder waren geweest en waar het leven veel dynamischer en boeiender is (vinden wij). Het straatbeeld en de winkels zijn totaal onvergelijkbaar met Nederland. Het filmpje en de foto's gevendaar wel een indruk van. Echt zo’n gebied waar je je ogen uit blijft kijken, wij vinden dat erg leuk, maar we kunnen ons ook heel goed voorstellen dat er mensen zijn die hier niet van houden.

Sheepie is nog even uit de tas geweest om op te treden in een zoekplaatje met erg veel grotere knuffeldieren:

We gingen terug met de metro, wat op dat tijdstip van de dag sneller is dan de taxi. De metro van Chengdu is gemiddeld genomen wat nieuwer dan de lijnen die we in Beijing hebben meegemaakt. De perrons zijn helemaal met glazen wanden van het spoor afgesloten en de metro's stoppen precies op de juiste plaats zoals dubbele liftdeuren. Een stuk veiliger dan hoe het in Nederland is. De metro is ook hier spotgoedkoop qua vervoersprijs en onze metrokaarten van vorig jaar bleken het nog te doen zodat we ze eenvoudig konden opwaarderen.

Een technisch snufje dat we in Nederland nog nooit gezien hebben is dat je op veel plaatsen tijdens het rijden in de donkere tunnelbuizen opeens een 'met je mee rijdende ' bewegende reclame ziet op de tunnelwand. Heel apart om te zien.

Wellicht schrijven we morgen onze laatste blog. We vertrekken eind van de ochtend. Heel luxe worden we weer opgehaald door vrienden met een auto, die ons graag naar het vliegveld willen brengen. Dank voor het lezen van het verhaal van deze dag!

Vandaag zijn er dus twee filmpjes:

- Filmpje van de marktbeelden: Die vind je hier.

- Filmpje van winkels rond North Railway Station (Huochebeizhan): Die vind je hier.